Pietro Barbetta jest terapeutą systemowym. Pietro został przeszkolony w Mediolańskim Centrum Terapii Rodzinnej kierowanym przez Luigiego Boscolo i Gianfranco Cecchina.
Przez ostatnie 35 lat był trenerem i dyrektorem Mediolanskiego Centrum Terapii Rodziennej.
Wykłada teorie psychodynamiczne na Uniwersytecie w Bergamo. Jest członkiem Światowego Stowarzyszenia Psychiatrii Kulturowej (WACP) i przewodniczącym lombardzkiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Psychologicznego i Społecznego Podejścia do Psychozy (ISPS). Prowadzi również prywatną praktykę psychoterapeutyczną.
Napisał wiele artykułów i książek w języku angielskim, hiszpańskim, francuskim i włoskim. Wśród nich ostatnia książka, którą napisał, to „Ethical and Aesthetic Explorations in Systemic Practice. New Critical Reflexions”, wraz z Britt Krause, Marią Esther Cavagnis i Umbertą Telfener, opublikowana przez Routledge.
Pietro pracuje również w kontekście terapii etnoklinicznej z osobami ubiegającymi się o azyl i uchodźcami i zamierza otworzyć nową systemową szkołę terapii w dziedzinie transkulturowej.
Pracował w różnych krajach Europy (Hiszpania, Portugalia, Szwajcaria, Francja, Wielka Brytania), Ameryki Północnej (Kanada, USA, Meksyk) i Południowej (Kolumbia, Brazylia, Argentyna).
W ostatnich latach Pietro Barbetta pracował, w rozumieniu badań klinicznych i społecznych, nad językami histerycznymi i schizofrenicznymi, nad różnicami w językach ojczystych i ich implikacjami oraz nad językami ojczystymi w wielojęzycznej terapii systemowej (np. w kontekstach migracyjnych). Pietro Barbetta pracuje również, poprzez badania kliniczne finansowane przez CNR, nad nową metodologią relacyjnego zarządzania TAT jako narzędziem terapeutycznym oraz nad tematem czasowości w różnych formach i wizjach psychoterapii.